نئو

نئو (Neo) چیست؟

نئو (Neo) خود را به عنوان یک اکوسیستم “به سرعت در حال رشد و توسعه” معرفی می‌کند که هدف آن تبدیل شدن به پایه‌ای برای نسل بعدی اینترنت است؛ اقتصاد جدیدی که در آن پرداخت‌های دیجیتالی، هویت‌ها و دارایی‌ها گرد هم می‌آیند. این پروژه که در ابتدا با نام Antshares شناخته می‌شد، در زمان راه‌اندازی در فوریه 2014 تصور می‌شد که اولین بلاک چین عمومی کشور چین باشد. این پلتفرم منبع باز متعاقبا سه سال بعد به Neo تغییر نام داد.

علاوه بر ایجاد یک جامعه جهانی از توسعه‌دهندگان که زیرساخت جدیدی برای شبکه ایجاد می‌کنند و موانع ورود به آن را کاهش می‌دهند، تیم پشتیبان این پروژه یک طرح EcoBoost را اجرا می‌کند که برای تشویق مردم به ساخت برنامه‌های غیر متمرکز و قراردادهای هوشمند بر روی بلاک چین نئو طراحی شده است. اغلب این شبکه به نسخه چینی از شبکه اتریوم تشبیه شده است.

خالق نئو کیست؟ چه مقدار نئو وجود دارد؟

بنیانگذاران Neo و همچنین روسای Antshares، دا هونگفی و اریک ژانگ هستند. هر دو به عنوان روسای بنیاد نئو فعالیت می‌کنند که هدف آن ترویج پذیرش بلاک چین است. دا هونگفی گفته است، اگرچه اینترنت یک اختراع عالی است، اما دارای معایب بسیاری است و این بدان معناست که مصرف‌کنندگان روزمره همیشه کنترلی بر داده‌های خود ندارند. این کارآفرین معتقد است که برنامه‌های بلاک چین در نهایت به جریان اصلی تبدیل خواهند شد.

اریک ژانگ نویسنده الگوریتم Delegated Byzantine Fault Tolerance algorithm یا همان الگوریتم تحمل خطای بیزانس واگذار شده بود که هدف آن جلوگیری از شرکت‌کنندگان غیرقابل اعتماد از مشارکت در عملیات بلاک چین است. این فناوری در بلاک چین نئو مورد استفاده قرار گرفت. او همچنین توسعه‌دهنده اصلی این شبکه بود و نقش مهمی در توسعه Neo 3 ایفا می‌کند.

در زمان نگارش این مقاله، 70.5 میلیون NEO در گردش وجود دارد و مجموع عرضه 100 میلیون توکن، محدودیت عرضه برای این رمز ارز ایجاد کرده است. توکن‌های NEO استخراج نمی‌شوند و در واقع تمام 100 میلیون آن‌ها هنگام راه‌اندازی بلاک چین تولید شده‌اند. این توکن‌ها بر اساس 50/50 توزیع شدند که نیمی از آن‌ها به شرکت‌کنندگان در فروش توکن می‌رسید و نیمی دیگر بین توسعه‌دهندگان و شورای NEO تقسیم می‌شود.

مزایای خرید نئو با نماد NEO

توکن NEO، اصلی‌ترین ارز دیجیتالی است که به بلاک چین نئو نیرو می‌دهد و می‌توان از آن برای نگهداری، ارسال، پرداخت هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری استفاده کرد. مورد اصلی استفاده NEO این است که به کسانی که آن را استیک می‌کنند (فرآیند سهام‌داری یا Staking)، این حق را می‌دهد تا در مورد ارتقاء پارامترهای شبکه رای دهند. Staking NEO بخشی از پاداش بلوک را به کاربران اعطا می‌کند که به صورت ارز دیجیتال GAS پرداخت می‌شود. در حالی که NEO به عنوان یک توکن سرمایه‌گذاری عمل می‌کند و به مردم اجازه می‌دهد در رای‌گیری در مورد بهبود بلاک چین شرکت کنند، GAS برای پرداخت هزینه تراکنش‌هایی که در شبکه تکمیل می‌شوند، استفاده می‌شود.

توسعه‌دهندگان ممکن است به دلیل طراحی فنی این پروتکل، به سمت NEO کشیده شوند، که به جای تکیه بر زبان برنامه‌نویسی خود، به آن‌ها اجازه می‌دهد برنامه‌هایی را با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی دیگر نیز بسازند. یکی از نقاط منحصر به فرد بلاک چین نئو، توسعه مستمر آن است که به اطمینان از موضوع ارتقا و پیشرفت و همچنین توانایی به مقابله با افزایش ناگهانی تقاضا، کمک می‌کند. همان‌طور که قبلا ذکر شد، این پروژه در حال ارتقای Neo 3 است که امنیت شبکه را افزایش می‌دهد و امکان پردازش تعداد بیشتری از تراکنش‌ها در ثانیه را فراهم می‌کند.

تعداد کمی از پروژه‌های بلاک چینی به اندازه نئو دارای صندوق توسعه هستند. EcoBoost در سال 2019 راه‌اندازی شد و به عنوان یک حرکت خلاقانه، اعلام شد که “پشتیبانی کامل از پروژه‌هایی با پتانسیل بالا” را از طریق فعالیت‌های گوناگون مانند کمک‌های مالی، پشتیبانی فنی و تبلیغات در رسانه‌های اجتماعی را ارائه می‌دهد.

نحوه نگهداری NEO

ارز دیجیتال نئو را در کنار کیف پول‌های رایج متنوع مانند Trezor، Ledger، Math Wallet، Trust Wallet و Atomic wallet، می‌توان در کیف پول دیجیتال مخصوص به خود یعنی Neon Wallet نیز نگهداری کرد. همچنین والت داخلی بیدارز از این ارز دیجیتال برای ذخیره‌سازی و نگهداری، پشتیبانی می‌کند.